SEVGİNİN KOŞULSUZU

Sevginin, sevmenin bu kadar dillendiği bu özel günde sevgi üzerine yazmak geldi içimden.

Evren sevgi üstüne kuruludur. Herşey sevgidir. Herşey sevgiye döner.

Evrendeki karanlığı aydınlığa sadece sevginin gücü döndürebilir.

Sevgi derken bile içimde dolan o hoşluk hissi beni heyecanlandırıyor.

Sevgi Tanrısal bir titreşim oluşturur ruhsal yapınızda. Evrenin müziğini duyarsınız sevgi frekansından yayınlanan.

Tanrı hepimize sadece sevgi  sunar. İnsani sevgiden en büyük farkı ise KOŞULSUZ SEVGİ'dir O'ndan bize yansıyan. Sevginin en yücesi en dayanılmazıdır.

Peki koşulsuz sevgi nedir ?

Bizler koşulsuz sevebilir miyiz?

Tanrı'nın bizlere duyduğu koşulsuz sevginin en yüce örneğidir.

İnsan içinse koşulsuz sevgi duymak bir  imtihandır. Çünkü EGO koşulsuz sevmenin önüne set çeker. Bir insanın kendisi dışında bir varlığı koşulsuz sevebileceği hissi bile EGO'yu çok zorlar.

Kendinden başkasını sevmek mi ?

Bu hisse girince BEN ne olacak ?

Nasıl olabilir BEN'den daha önemli birisi? 

İşte koşulsuz sevgi, EGO muzu geçebildiğinizde tomurcuklanır. Bir başkasını kendimiz gibi tüm varlığıyla kabul ettiğimizde gerçekleşir.

Koşulsuz sevgi hiçbir koşul olmadan sevmektir. Karşılık ve getiri beklemeden duyulanı. 

Dünyada hangi sevgi ilahi koşulsuz sevgiye en yakındır dersek herhalde en uygun olan anne ve babanın çocuğuna duyduğu sevgidir. Gerçek koşulsuz sevgide "Seni seviyorum çünkü sen benim eşimsin, çocuğumsun, ebeveynimsin." yoktur. Tüm bütünlüğüye maddesel ve ruhsal taraflarıyla sevmektir. Herhangi bir koşula ihtiyaç yoktur.

Ve ne yazık ki gerçek aşk koşulsuz değildir.

"Eğer beni seversen seni severim" koşulsuz sevgi değildir. Duygusal bir şantajdır.

"Seni seviyorum ama bana şöyle davrandığın müddetle sevgim devam eder" koşulsuz değildir. Eğer ben bir başkasının değişimi için eleştirel yaklaşırsam, yargılıyorum demektir ve bu egomun işidir.

Sevgide rekabet yoktur; bütünlük vardır.

Sevgi yaratıcıdır; yıkıcı değildir.

Koşulsuz sevgi bizim ruhsal amacımız olmalıdır. Karşımızdakini ırk din ve davranışlarından bağımsız olarak sevmektir. Ancak koşulsuz sevgiye geçtiğinizde tüm varlıklarla ve evrenle birlik haline girebiliriz..

Yaşam zor. Ruhumuzun üstüne giydiğimiz etten oluşmuş bedenlerimizin içinde bunu hissetmek hiç kolay değil. Buna ulaşmaya çok yakın olan kişiler Buddha, İsa, Azize Teresa gibileridir. Yani madde kapanından çıkmış,BEN değil BİZ olabilmiş yüce insanlar.

Mutlak koşulsuz sevgi bir ideal mükemmel durum. Ulaşması mümkün gibi görünmese de en azından buna ulaşmak için göstereceğimiz çaba Tanrı'ya bizi yaklaştırır.

Yapılacak olan sevgiye kalbini açmaktır.

Bütün insanların aynı özden geldiğini unutmadan, onurlandırmaktır.

Kendimize yardım ve hizmet edenlere şükranlarımızı sunmaktır.

Yolda yürürken yanınızdan geçenlere sevgi tınıları göndermektir göz pencerenizden.

Ufak bir teşekkür veya bir gülüş mucizeler yaratabilir. Eski bir atasözünde denildiği gibi  

" Yabancı dediğin, henüz tanışmadığındır"

Bu dünyada koşulsuz sevginin zorluğunu bilsek de en azından sevgi çemberimizi yakın çevremizden daha uzaklara taşımak için çaba göstermeliyiz.

Sevgililer gününüz kutlu olsun.

Sevgiyle kalın

Erkan Sarıyıldız